Dystansowa miara ryzyka kredytowego, podobnie jak miara taksonomiczna, jest wielkością syntetyzującą wpływ wszystkich zmiennych (wskaźników finansowo-ekonomicznych) na kondycję jednostek samorządu terytorialnego. Jednocześnie, w przeciwieństwie do taksonomicznej miary ryzyka, jej konstrukcja przebiega dwuetapowo. W pierwszym kroku obliczane są wartości wskaźnika cząstkowego, niezależnie dla każdej ze zmiennych, poprzez porównanie wartości tej zmiennej dla danej jednostki sektora samorządowego z dwoma wartościami progowymi. Pierwszą z nich jest wartość zmiennej najbardziej pożądana (próg maximum) z punktu widzenia kondycji jednostek sektora samorządowego. Drugą z wartości progowych stanowi wartość zmiennej najmniej pożądana (próg minimum) z punktu widzenia kondycji jednostek sektora samorządowego.

Ostatecznie wartość grupowych miar ryzyka i syntetycznej miary ryzyka uzyskujemy obliczając średnie arytmetyczne z odpowiednich wskaźników cząstkowych. Dla grupowych miar ryzyka są to wyłącznie wskaźniki cząstkowe dla zmiennych opisujących poszczególne obszary. W konstrukcji syntetycznej miary ryzyka kredytowego agregowane są wszystkie wskaźniki cząstkowe. Dzięki odpowiedniej konstrukcji zarówno grupowe miary ryzyka, jak i syntetyczna miara ryzyka przyjmują zawsze wartości z przedziału [0; 1].