Taksonomiczna miara ryzyka kredytowego jest wielkością syntetyczną, wypadkową oddziaływania wszystkich zmiennych (wskaźników finansowo-ekonomicznych) opisujących kondycję jednostek samorządu terytorialnego. Kondycja jednostek samorządu terytorialnego jest tutaj oceniana poprzez porównywanie wartości wyróżnionych zmiennych dla tych jednostek z wartościami tych zmiennych dla hipotetycznej jednostki samorządu terytorialnego, czyli tzw. jednostki wzorowej.
Punktem wyjścia konstrukcji taksonomicznej miary ryzyka kredytowego jest wyznaczenie wartości zmiennych dla wzorowej jednostki samorządu terytorialnego. Są to optymalne wartości poszczególnych zmiennych opisujących kondycję jednostek samorządu terytorialnego. Dla zmiennych stymulant są to wartości maksymalne, a dla zmiennych destymulant minimalne zaobserwowane wśród wszystkich porównywanych jednostek samorządu terytorialnego. Gdy analiza porównawcza dotyczy kilku okresów równocześnie, wartości optymalne są ustalone jako wartości najmniejsze lub największe wśród wszystkich porównywanych jednostek samorządu terytorialnego we wszystkich analizowanych okresach. Wzorcowa jednostka samorządu terytorialnego stanowi tym samym pewien idealny wzorzec, z którym porównywane są poszczególne jednostki samorządu terytorialnego. Formalnie rzecz biorąc, porównywane jednostki samorządu terytorialnego oraz wzorcowa jednostka samorządu terytorialnego reprezentowane są przez punkty w przestrzeni opisujących je zmiennych. Wymiar tej przestrzeni (liczba osi liczbowych określających ten wymiar) jest równy liczbie zmiennych opisujących kondycję jednostek samorządu terytorialnego. W następnym kroku standaryzujemy wartości wyróżnionych zmiennych. Postępowanie takie umożliwia zarówno eliminację jednostek miary, jak i uniknięcie większego udziału zmiennych o wyższym poziomie w wartości liczbowej miary ryzyka kredytowego.
Wartości syntetycznych miar ryzyka (podobnie jak grupowych miar ryzyka) otrzymujemy przez obliczenie odległości poszczególnych punktów reprezentujących jednostki samorządu terytorialnego od punktu reprezentującego wzorcową jednostkę samorządu terytorialnego. W standardzie PONT Info zastosowano formułę średniej arytmetycznej ważonej. Im lepsza kondycja danej jednostki samorządu terytorialnego (mniejsze ryzyko kredytowe) tym mniejsza jest odległość reprezentującego go punktu od punktu reprezentującego wzorcową jednostkę samorządu terytorialnego. Dzięki odpowiedniej normalizacji, zarówno grupowe miary ryzyka, jak i syntetyczna miara ryzyka przyjmują zawsze wartości z przedziału [0;1]. Im mniejsze ryzyko kredytowania jednostki samorządu terytorialnego (lepsza jej kondycja), tym odpowiadająca mu miara ryzyka przyjmuje mniejszą wartość (bliższą zeru). Czym większe ryzyko kredytowania jednostki samorządu terytorialnego (gorsza kondycja tej jednostki), tym odpowiednia miara ryzyka osiąga większą (bliższą jedności) wartość.